Zes maanden en verder Zoey is nu 6 maanden en wordt al een hele hond. Hij is nog net zo wit als toen hij kwam, maar verder is hij heel wat veranderd.
Hij heeft ontdekt dat hij een jongetje is – en dat er ook meisjes bestaan! Vroeg rijp dus, deze jongen. Dat betekent ook bij honden: oppassen geblazen, pubertijd, dwars willen doen en veel geduld opbrengen voor het gastgezin.
Hij is zijn broer Zorba ineens helemaal voorbij gegaan in de ontwikkeling. Leuk om zo twee honden uit 1 nest te zien die zo vreselijk verschillend zijn. Zoey heeft inmiddels echt een bredere kop gekregen, flinke ballen, steviger geworden en nog steeds spierwit. Zorba is mooi beige en nog echt een pup. Zorba was eerst een ongeleid projectiel, maar is nu helemaal bijgetrokken en doet heel netjes zijn best.
Hier een filpje van een stukje training in Beilen:
Omgang met andere dieren Ook dat moeten hulphonden leren, en vroeg in de opleiding kennismaken met allerlei dieren is dus echt nodig. Zoey doet het uitstekend, snapt af en toe niets van die gekke 'andere honden':
Die vreemde kat gaat niet weg, handig om een jonge hond te leren netjes met katten om te gaan.
Zoey snapt niets van zo'n kleine kitten (rechts op de foto) en toont overspronggedrag: hij gaat verwoed ergens snuffelen.
Wat een plaatje, zo'n zwanenfamilie!
Met papegaai Koos verloopt de communicatie zeer duidelijk. Zoey is erg onder de indruk van het vogeltje, die heel duidelijk maakt dat dat andersom niet zo is. Zoey wil spelen, maar heeft geleerd (van onze katten) dat je spelen met een vreemd beest maar beter voorzichtig kunt aanpakken ;-)
Zijn staart valt er bijna af, zo hard kwispelt hij.
"Hållooooo", zegt Koos.
Aaien
Vanaf een leeftijd van ca. 5 maanden mag de hulphond-in-opleiding niet meer geaaid worden. Hij moet dan leren zijn aandacht te houden bij de geleider. Aaien is een vorm van beloning. Als hij leert dat hij die beloning ergens anders gratis kan krijgen, zal hij moeilijker willen 'werken' voor deze vorm van beloning en zal dat nu het gastgezin en later zijn gehandicapte baasje veel extra moeite kosten.
Dat deze honden niet geaaid mogen worden door vreemden betekent niet dat ze nooit geaaid worden. Bij het gastgezin waar de hond tijdelijk woont zal hij gewoon net als iedere huishond geaaid worden en veel aandacht krijgen. Ook als de hond zijn dekje niet op heeft, thuis bijvoorbeeld, mag hij niet geaaid worden.
Zoey is een erg aaibaar hondje en iedereen wil er graag aanzitten. Hij trekt zijn oortjes als kleine vaatdoekjes naast zijn hoofd, zet zijn liefste glimlach op en roept als het ware 'aai mij!'
Ik roep dus heel vaak 'niet aaien alstublieft' en dan nog kom ik mensen tegen die zeggen: 'ik weet dat het niet mag maar ik doe het toch...' Ik trek dan Zoey weg en leg uit: 'nu moet ik de hònd berispen om iets wat ú fout doet. Als u die hond echt zo aardig vindt zou u er met uw handen vanaf blijven.'
Lekker dollen Regelmatig spreken we met een groepje gastgezinnen en hulphonden-in-opleiding af bij het bos, zomaar voor een boswandeling. Fijn voor de honden (sociale contacten, lekker dollen, eens niet hoeven 'werken') en bijzonder leerzaam voor de gastgezinnen. Echt vreselijk gezellig en leuk, en erg goed voor de puppen en onze trainster offert daar gewoon haar vrije tijd voor op!
Zoey heeft het geluk dat hij kan dollen met onze eigen hond, zijn 'hondentaal' kan ontwikkelen, maar veel toekomstige hulphonden (en ook huishonden) krijgen veel te weinig gelegenheid voor het onderhouden van sociale contacten. Veel honden zijn daardoor helaas ook minder sociaal in de omgang. Voor een hulphond is dat natuurlijk juist heel belangrijk.
Training
Hij doet de commando's best heel goed, maar verslapt als hij te lang bij hetzelfde blijft hangen. Ik moet dus steeds iets nieuws doen. Ik oefen eigenlijk nooit specifiek, dat gaat gewoon in het dagelijks leven mee. Down bij de kassa, Side bij het winkelen, Wait heel consequent bij iedere stoeprand, Tug bij het spelen, Get-it is automatisch gegaan omdat hij zich helemaal suf apporteert (en ons ook...). Hij wilde laatst zelfs een peuk oprapen die iemand op de grond gooide. Ik kon het niet laten om te zeggen Don't Touch - (en iets te harrd:) die is niet gevàllen, die werd op de grond gegóóid, Zoey...
's Morgens heb ik het liefste wekkertje van de wereld naast mijn bed zitten, hij torent inmiddels boven mijn hoofd uit... Dan legt hij een sok naast mijn kussen, dan de andere sok, een bh erbij, een pantoffel... Okee, ik kom al... Hij kijkt geïnteresseerd toe hoe ik die sokken en pantoffels aan mijn voeten doe.
Alles gaat goed met de training, behalve het los meelopen zonder iets te zeggen. Dan gaat hij fijn zijn eigen gang. Maar ja, hoe kun je nu van een hond van 6,5 maand verlangen dat hij zonder commando los netjes meeloopt. Dat komt nog wel. Hij heeft het predikaat 'zelfstandige hond' gekregen. Dat betekent: hij doet waar hij zin in heeft ;-))
Het is toch niet zo gek dat mensen dit onweerstaanbaar vinden ;-)
Trainen op locatie: met de trein
Met 6 hulphonden-in-opleiding in de trein van Assen naar Beilen, niet zo ver maar wel een heel avontuur! De hondjes moeten allemaal leren zonder aarzelen een trein in en uit te gaan. Best eng hoor, zo'n stalen strapje met een gat tussen trap en perron. De trein was erg vol op maandagmorgen, dat was een extra handicap. Toch ging het alle combinaties erg goed af. De meesten hadden even wat hulp nodig de eerste instap, maar verder ging het uitstekend en op de terugweg liepen ze vlekkeloos in en uit de trein. Leuke reacties, op eentje na: een dame vond het al niets dat ze haar tas opzij moest zetten (2 dames in een zit voor 4 personen, tas op de bank etc), maar dat er ook nog een hond in de trein mocht was wel heel bizar vond ze. Bent u bang voor honden? vroeg de begeleidster van de hond. 'Nee, maar het is gewoon VIES.'
Juist.
Een perfecte reactie van de geleidster: 'Nou mevrouw, dan hoop ik voor u dat u nooit zo'n hond nodig zal hebben.'
Zo maak je van alles mee.
Het is ontzettend leuk om gastgezin te zijn! Bent u tijdens het lezen van Zoey's dagboek ook enthousiast geworden? Hulphond Nederland is voortdurend op zoek naar gastgezinnen. Voor het proces van het opleiden van hulphonden zijn gastgezinnen onmisbaar. Natuurlijk worden er wel eisen gesteld aan een gastgezin. Zo moet de begeleidende persoon binnen het gezin voldoende tijd thuis zijn om de hond te kunnen begeleiden. Lijkt het u ook wel wat? Neemt u dan alstublieft contact op met Hulphond Nederland:
Unit Herpen (Noord-Brabant) 0486 411878
Unit Valthermond (Drenthe) 0599 661473
