Augustus 2005

Training Westerbork
Begin augustus trainden we in het bos bij het Herinneringscentrum Westerbork. Echt fantastisch, ik heb wat foto's gemaakt tijdens de speelsessie. De zandput waar we dat deden was net losgefreesd en de hondjes hadden zwaar terrein zodoende. Zoey (de witste van het stel, goed herkenbaar) in aktie met zijn vriendjes Zimba (de donkerste) en Zparky, en ietsje later kwam broertje Zorba er ook bij, die nog even apart met Zoey los mocht. De vijfde is zwarte Labradoodle Zandra.

Zimba...		Zparky...
Onder Zimba, Dan Zparky en Zoey vliegt weg ;-)		Zoey bovenop Zimba
Zoey houdt van aktie...		Zimba en Zparky spelen samen en Zoey moet zich er weer mee bemoeien, springt er bovenop.
Zoey en broer Zorba - lekker dollen, top!		Zoey bovenop Zandra, de Laradoodle
		Trainster Arya loopt langs Zsparky met een 'vreemd voorwerp' in de hand wat geluid maakt. Zparky heeft netjes alleen aandacht voor Marcel, zijn geleider.
Gezina en Zimba
Spelen met je broer blijft toch het leukst! Zoey en Zorba rollebollen eindeloos door het zand.

Huishond
Voor een periode van een kleine 2 weken is Zoey veranderd in 'huishond'. Wij zijn 11 dagen naar onze dochter in Toscane geweest en vonden het zo midden in de zomer echt te warm om Zoey mee te nemen. Ook het in grote aantallen voorkomen van zandvlooien etc. deed ons besluiten een andere oplossing te zoeken, overigens met pijn in het hart. Het voelde niet fijn dit pukkie aan iemand anders over te laten...
Een fijne oplossing werd ons geboden door de mensen die aan ons hun paarden toevertrouwen: hun IJslandse paardjes wonen sinds een jaar of 2 bij ons en zij komen zodoende bijna dagelijks over de vloer. Ze zijn bij ons in huis gekomen, zodat onze hondjes gewoon fijn thuis konden blijven. Ook Zoey mocht van Stichting Hulphond thuis blijven, met de nodige aanwijzingen en de nadrukkelijke wens Zoey gewoon als huishond te behandelen.
Ik heb wat van de meest basic commando's opgeschreven en doorgesproken, maar oppas Marion had mij natuurlijk al maandenlang aangehoord en immiteerde zelfs mijn stem en intonatie. Dat mocht geen problemen geven dus, en dat deed het ook geenszins. Zoey was flink gegroeid, maar verder nog dezelfde lieve eigenwijze rekel die hij al was voor we vertrokken.

We kwamen op zondag terug en maandag kon ik meteen naar training, we hadden geen training hoeven missen maar wel de tussentijdse oefenperiode dus. Nou, dat mocht de pret niet drukken - Zoey verbaasde ons ;-) Hij liep los met me mee alsof hij al jaren nooit anders deed. We hebben ook getraind met een ladder (die ligt op de grond), heel zinvol om de honden te leren uitkijken waar ze hun poten neerzetten, heel slim van de trainster. Dat ging ook heel erg goed.

Bioscoopje pikken
Een gehandicapte zal ook weleens naar de bioscoop willen, dus gaat Zoey ook mee. Voor de tweede keer, we zijn van harte welkom bij de bioscoop in Winschoten en Zoey slaapt de hele tijd. Gelukkig hoeven we voor hem geen kaartje te kopen, dat zou zonde zijn, hij kijkt helemaal niet...
Daarna nog even op visite bij een vriendin, waar Zoey door mijn onoplettendheid een glas wijn over de vloerbedekking mepte met zijn staart.... Dom van mij! Gelukkig viel de schade mee en mogen we nog steeds komen (geloof ik). Met de drie huiskatten ging het ook uitstekend, eentje was geenszins bang, een andere klom in het raamkozijn en Zoey wil wel erg graag spelen maar weet wel dat katten daar anders over denken, en bleef op afstand zitten piepen. Hij vindt het heel moeilijk, maar weet zich toch te beheersen, heeft ontzag genoeg ontwikkeld voor katten, mooi zo.

Archeologische markt
Zondag was in Borger een Archeologische markt waar ik met Zoey naartoe ben geweest. Er waren veel honden, dus kennismakingen waren niet van de lucht. In het begin stond hij in de riem rechtop om maar naar de honden te trekken, maar dan mocht hij dus van mij niet, dat gedrag wil ik niet stimuleren/tolereren. Op het moment dat hij piepend aangaf dat hij een hond zag en er wel naartoe wilde, dan mocht hij, op het moment dat ik het aangaf. Dat was lastig in het begin, maar ging steeds beter. Tenminste, aan de kant van Zoey... Veel mensen zijn erg onzeker van hun hond, of honden zijn onzeker. Veel honden namen afstand, kropen weg of gromden, andere speelden en werden door hun baasjes teruggehaald, want dat wilden ze niet. Okee...
Zoey was een wandelend reclamebord voor Stichting Hulphond, op een zeker moment stonden mensen gewoon te wachten tot ik een gesprek had afgerond omdat ze ook wat wilden vragen. Zeker 3 gezinnen waren oprecht geinteresseerd in de functie van het gastgezin, erg leuk dus. Misschien levert het nog wat op.

Training op locatie: de stad in
Maandag gaan we met de trainingsgroep de stad Assen in. Daar zou ik wel foto's van willen, maar dan moet ik iemand charteren die de camera bedient want dan heb ik toch wel alle aandacht nodig voor het bedienen van de hond en het aanhoren van de aanwijzingen van Arya, de trainster. Wie weet.

Zoey in september

Omhoog