Hoe het begon - 2002

Het begon als een grote puinhoop, een kale leembende die helemaal letterlijk op zijn kop was gezet door Jan - die had de onderste steen boven weten te halen ;-)
Spelend met zijn graafmachine en sjovel werden diepe gaten en bulten gemaakt om zand op te diepen voor een paardenbak, waarbij veel keien werden blootgelegd net boven de leemlaag. In april 2002 hebben we een gat gemaakt voor de vijver - ca. 9 meter breed en 16 meter lang. Hij werd ca. 1.50 diep om te kunnen zwemmen, met en bult in het midden voor een waterlelie die het liefst niet dieper dan 80 cm leeft. Om die vijver heen is steeds meer verrezen: een schelpenstrandje 'aan de overkant', schelpenpaden er omheen, een verhoogde beekbedding, een grasveld en borders.

2003/2004

Hier een impressie van de ontwikkeling: Rechts: het begin in 2002 bestond uit de aanleg van de vijver en de grove structuur. Onder: in juli 2004 ziet het er al heel anders uit.

2005

In dit jaar begint de boel op verschillende plaatsen iets te worden. Nu gaan we uitbouwen naar meer structuur, meer rust, grotere vlakken, herhaling van planten wat ook al meer rust geeft. Sommige planten doen het iets te goed, spontane groeiers zeg maar. Die krijgen toch maar een ereplaats in de groene container. Andere planten doen het niet goed, kwijnen of zijn verdwenen. Voor de kwijners proberen we een plak te vinden waar ze het beter naar hun zin hebben.
Nu wordt ook duidelijk dat sommige toevallige combinaties erg goed gelukt zijn, maar andere combi's niet... Kale plekken of tijdelijk gevulde borders krijgen stukje bij beetje hun indeling. Dat zal nog wel veranderen... De her en der neergezette bamboesoorten krijgen nu allemaal een vaste plek in de border tussen het gazon en de oosterse tuin, als grens tussen de 'gewone' en oosterse tuin.

Het gevecht tegen het onkruid is heftig geweest dit jaar. Vorig jaar waren we in Afrika in de tijd dat de paardenbloemen en de kleine veldkers bloeiden. Tja, daar pluk ik nu de zure vruchten van... Ik heb 4 grote groencontainers vol paardenbloemen uitgestoken en ik rende met een emmertje iedere dag door de tuin om de veldkers die op dat moment bloeide te plukken, voordat de zaadjes overal heen schieten. Het hielp, ik was er eind juni helemaal doorheen, geholpen door het droge weer. En toen ging het regenen...
Tja, dan kun je weer opnieuw beginnen, als alle zaadjes onmiddellijk ontkiemen.
Het voordeel: je doet al plukkend heel wat ideeën op, en de complimenten van de paserende fietsers stimuleren je enorm ;-)

In oktober valt het resultaat van het werk van de afglopen tijd op - de tuin is nog steeds gevuld en bloeit nog volop. Dat is altijd mijn droom geweest en nu is het min of meer vanzelf ontstaan: een tuin die in alle jaargetijden mooi is. We genieten nog steeds volop.

Tuin foto's 2005

2006/2007

De grote verandering is nu: de 7 meter hoge en 5 meter brede coiferenhagen om het erf en aan de westkant bij de boomgaard worden weggehaald en gaan op het Paasvuur. Om het erf heen wordt een nieuwe haag geplant van Veldesdoorn of Spaanse Aak. Deze lijkt qua blad op een Meidoorn, maar heeft die akelige stekels niet en is toch een mooie inlandse in het landschap passende haag. De conifeerhaag bij de boomgaard is vervangen door een oude beukenhaag die we hebben gekregen. Die werd weggehaald bij een gesloopte boerderij en we doen een poging deze te hergebruiken. Leuk: een maand na het overzetten zat hij barstensvol heggemussen!

De tuin is nu een paar jaar oud en verschillende dingen worden duidelijk. De grond is niet overal even goed voorbereid, dat breekt ons nu op. De grote border wordt aangepakt (grote graver erin, leem weg, zwarte grond en compost erop), wat resulteert in een keurig heringedeeld stuk. Wat we hadden kunnen voorzien gebeurde in het kwardraat: Achillea werd 1,5 meter hoog (was 50 cm), Rudbeckia Nitida viel uit elkaar (ook 2 meter hoog) en de border werd prachtig vol, maar een beetje heel erg té groot en uit elkaar gevallen. Veel hoge planten moeten nu een andere plek krijgen, de hele border is wat uit de hand gelopen.
Een ander plan, een prachtige witte border achter het strandje bij de vijver, moet ik opgeven. Ik ben er mooi mee begonnen, maar dit voortzetten is gekkenwerk. Ik heb te veel, loop achter mezelf aan, te veel werk komt op Jan neer wiens hobby bepaald niet tuinieren is. Conclusie: er moet een nieuw plan komen.

Een nieuw plan

Er moet eens met een strak oog naar onze tuin gekeken worden en het tuinplan moet vereenvoudigd worden, zaken moeten minder rommelig, ik moet mijn stekjes-waanzin even aan de kant schuiven en alle tijdrovende klussen uitbannen. Minimaliseren is het woord. Klinkt dramatisch, maar valt mee (hoop ik).
Tuinvriendin Joke Stoffels is een kei in het herinrichten van tuinen (en huizen overigens), met oog voor detail. Ze heeft een strakke kijk op dingen en zegt wat ze vindt, zonder daarbij al te dramatich voorzichtig te doen. Oef...

Maar ze heeft gelijk: mijn handicap is dat ik alles wat groeit en wat ik niet ken een kans geef. Daarmee graaf ik mijn eigen graf. Grote stukken met dezelfde planten (en dan niet iets ertussen laten groeien) is veel werkbaarder en makkelijker glad te houden.
Joke houdt van strakke vormen, ik van ronde, organische vormen. Toch kan ze heel helder maken wat eigenlijk nodig is, zonder van mijn tuin haar tuin te willen maken, en zonder met een heel plan te komen van 'gooi dit maar weg en koop maar dat'. Heel knap en samen komen we tot leuke ideeen.

Wat gaat er gebeuren: de witte border wordt heringedeeld met mooie sierheesters en de planten die er staan worden opzij gezet voor hergebruik. De bamboe en 2 meter hoge pollen siergras die daar nog staan (past helemaal niet) gaan weg, de ene prachtige winterbloeiende Viburnum (bodnantense?) krijgt twee zusjes zodat het een mooie grote groep wordt die veel beter zichtbaar is. De Rododendrons die onvindbaar door de hele tuin verspreid staan worden verzameld in deze heesterborder en er mogen ook wat hortensia's bij (staan ook overal, leuke stekken die zomaar overal zijn neergezet). Misschien mogen er nog een paar heesters bij van mijn verlanglijstje. De ene Rhodo op stam die er staat gaat verhuizen naar zijn broertje bij het bankje achterin de tuin.
Globaal gezien wordt er dus een herindeling gemaakt waarbij planten/heesters vanaf alle verspreid staande plekken verzameld worden in grotere, werkbaarder, makkelijker te onderhouden vlakken.
Om het strandje heen staat een rek van betongaas, wat zou moeten begroeien met een mooie, geel met groene hedera. Dit project gaat bij de M van Mislukt. Daarvoor in de plaats komt de beukenhaag (was geparkeerd onder dezelfde M) die achter de beek staat. De bedoeling was dat die een achtergrond zou vormen voor de oorsprong van de beek, maar die haag heeft eerst jaren staan kwakkelen en zijn functie is vanzelf overgenomen door zich enorm uitbreidende Buddleia's (vlinderstruiken). Die staan daar op het oosten, en overal bevriezen die dingen behalve hier. Okee, dat laten we dan maar zo, het staat prachtig.
De beukjes kunnen dan de functie overnemen van het betongaas en mogen dan een mooie rand gaan vormen om ons zonnestrandje heen. De Buddleia's die zich hebben uitgezaaid op ongewenste plekken worden verzameld en in de border gezet langs de nieuwe haag tussen erf en tuin, die is immers veel breder geworden omdat de enorme coniferen weg zijn.
Goed, en als dat allemaal gebeurd is kom ik hier weer bij u terug met voor en na foto's.

Planten

De beplanting is een hele klus. We zijn begonnen met een 'frame' van heesters en wat bomen. Veel Rhododendrons, Ilex (Hulst) in verschillende soorten en maten (ook boomvorm), een witte Esdoorn (inmiddels overleden), Japanse Esdoorns, Buddleia's (vlinderstruiken, hebben zich in 1 jaar tijd enorm uitgezaaid), een Laurier, verschillende Berken, een Walnoot 'op het pleintje' met een bankje er omheen, en natuurlijk onze Kastanje. Verder hebben we steeds aanvullingen gedaan, gekregen en gekocht. Daar tussenin zijn we, beginnend rond de vijver, vaste planten gaan verzamelen en zaaien.

Hier wat foto's van de planten die er nu te vinden zijn.

Dieren

Het eerste jaar vonden we geen wormpje, miertje of torretje in de tuin. Nu is het soms gewoon druk, als je een plantje wilt poten dan steek je 3 wormen doormidden en als je aan iemand zwaait dan vliegt er een bij, vlinder of zwaluw tegen je hand. De vogels vinden de tuin/vijver een groot pretpark, de vlinders, bijen en dikke aardhommels zien het als een grote snackbar. De katten zijn doorlopend op safari ;-))

EXTRA

Hier natuurlijk mijn favoriete tuinlinks.

Ik kan wel vast beginnen met Groei en Bloei, het favoriete tuintijdschrift/-club.

Hou je van Oosterse tuinen, kijk dan eens op deze link.

Van de kijktuinen vind ik deze heel bijzonder: Appeltern

Omhoog

Hoe het begon

2003/2004

Planten

Dieren

EXTRA