Mei 2005

Op 1 mei is het schitterend weer. Zoey is morgen 9 weken, gaat dagelijks naar de supermarkt en naar het bos, brengt ons onze pantoffels, brengt Murdoch zijn speelgoed en groeit een kilo per week.
Kortom: aan hem zal het niet liggen, hij is een echte kanjer. Hij heeft ontdekt dat hij kan rennen en rent nu iedere ochtend en middag een uur lang rondjes - om de stoelen, de gang in, de tuin in, de boomgaard om alle bomen, terug het huis in, aan de andere kant naar buiten, om de vijver, blaft eens tegen het water naast het bruggetje als hij er overheen loopt, ploft dan neer op het terras en 10 seconden later begint hij opnieuw.
Na een uur ligt hij dan bekaf op een kleedje - zie foto ;-)

		Spelen in de tuin is helemaal geweldig. Meehelpen onkruid plukken - ik weet al waar dat toe leidt... Afleiden en nog eens afleiden, bij alles wat hij oppakt vraag ik het te brengen, geef hem een kattenbrokje (is het enige waar hij als beloning gek genoeg op is) en hij gaat het volgende pakken... Af en toe roep ik vertwijfeld: Ga toch eens SLAPEN!!
		Murdoch en Zoey
Vandaag zijn we naar een puppy-speelgroep geweest. Zoey blijkt inderdaad zijn mannetje te staan, hij gaat bovenop alle pups zitten en als een andere pup dat bij hem doet of te ruw tegen hem doet naar zijn zin, dan gromt, blaft en bijt hij van zich af, spinnijdig. Gelukkig ook wat oudere pups erbij, maar hij beet soms wel iets te fel van zich af. Aandachtspunt.
		Zoey had het wel enorm naar zijn zin! We hebben het maar op 20 minuutjes gehouden, dat was genoeg. Misschien volgende week weer.

9 weken
Maandagochtend rustig even koffie drinken bij Albert Heijn (heel stil op maandagmorgen), 's middags weer naar training en 's avond naar de dierenarts voor een enting. Drukke agenda heeft zo'n pup toch.
De training ging niet bepaald geweldig maar was wel een heel leerzame training. Zoey was zo dwars als maar zijn kon, zondag al en maandag ook, ook op de training. Hij mocht eerst even met broertje Zorba los spelen, maar vond 5 minuten echt te kort. De rest van de les bleef hij keffen en naar Zorba trekken, in alle toonaarden weigerend zich daarvan te laten afleiden. De trainster merkte op dat hij inderdaad nogal een eigenwijze volhouder was. Ze stimuleerde mij toch vol te houden - achteruit lopen, riem ingekort, snoepje erbij, aandacht vragen - totdat hij zich omdraaide en naar mij keek. Dat duurde ongeveer 120 meter... Al die tijd bleef hij aan een riem van 10 cm met zijn rug naar mij toe trekken en blaffen in Zorba's richting. Toen ik uiteindelijk de aandacht even kreeg, was het belonen en stoppen. Daarna samen met Zoey even met een bal-in-sok gespeeld, dat is ook een aandachtspelletje. Dat ging goed, hoewel hij af en toe toch nog even blafte naar Zorba. Die zich daardoor overigens helemaal niet liet afleiden ;-)

Links Zoey, rechts broertje Zorba		Kijk-es! Nou, nee, niet naar jou...		He, he! Eindelijk de aandacht.

Commando's
Omdat hij met los spelen nogal dominant gedrag vertoonde en ook aan het eind van het spelen nogal nijdig beet en gromde tegen Zorba, werd er aan het eind van de training binnen een testje gedaan, waaruit bleek dat Zoey niet dominant is, alleen wat dominantie gedrag vertoont. Dat kan zo weer omslaan, of over gaan, maar een werkelijk dominante hond moet je wel in de gaten houden natuurlijk. We kregen een lijstje mee met commando's voor deze week: Naam, Pipi (plasje op commando), Let's go (we gaan, meelopen dus), Go to bed, Good boy en Kijk-es, Come here. Niet dat ze dat nou allemaal goed moeten kunnen aan het eind van de week, maar wel een begin maken met. Net als Car (bij het ingaan van de auto) - als je dat nu vast zegt in combinatie met het in de auto zetten van de hond, dan is het straks al vanzelf aangeleerd. Met name Naam, Kijk-es en Come here zijn heel belangrijke. Naam en Kijk-es zorgen ervoor dat de hond aandacht heeft en pas als er aandacht is kan een commando worden gegeven, anders heeft het vanzelfsprekend weinig zin. Naam en Kijk-es gaan met een lekker snoepje (onder je kin, zodat hij leert je aan te kijken). Na 2 dagen gaat dat al heel best! Het werkt fantastisch, vooral nu ik eindelijk iets te snoepen gevonden heb waar Meneer Zoey uitermate dol op is. Hij loopt met zijn koppie opgericht los naast me te draven door het huis ;-) En daarvoor heb je het commando Release (vrij) weer nodig, ook iets om vast voor onszelf wat aandacht aan te besteden, net als Genoeg. No is voor dingen die echt niet mogen (spaarzaam gebruiken, afleiden is beter); Don't touch is voor dingen die hij niet mag pakken.
Tjonge, al heel wat, maar al begrijpen ze de helft nog niet: het consequent volhouden van dezelfde klanken in dezelfde situaties zal de hond toch op den duur duidelijk maken wat de bedoeling is. No begrijpt Zoey al heel erg goed: na 1x No in combinatie met een keiharde klap in mijn handen toen hij in een kleedje lag te bijten, heeft daarvoor gezorgd. No hoort hij ook als hij vanuit de boomgaard (waar hij wordt uitgelaten) de moestuin van de buren in wil lopen. Dat is soms heel moeilijk, zeker als buurman of -hond aan de 'overkant' staan. Maar hij doet 't wel keurig, blijft onmiddelijk staan!

Paarden
Iedere dag gaat Zoey even bij de paardjes kijken, bij mij op de arm. Hij vindt ze indrukwekkend, maar steekt wel zijn koppie uit en worstelt in mijn armen om er bij te komen. Tovatsj is gek op honden, behalve tijdens het rijden om zijn benen. Kaya is dat nou juist weer gewend, maar een hond los in de wei moet rennen voor zijn leven. Nu neem ik Zoey iedere dag mee op mijn arm als ik door de bak heen loop om zde paardjes de de wei in te laten. Ze hebben het hart niet hem kwaad te doen.
Een van de IJslanders, Líst, stond aangebonden gepoetst te worden, toen Zoey hard rennend tegen een achterbeen aan botste. Gelukkig is Líst zo'n geweldig paard, want ondanks dat ze schrok sloeg ze niet. Ze maakte van schrik een roffel met bijde achterbenen op de stenen en die herrie van ijzer op stenen was een heel beste les voor Zoey! En voor mij, want ik had echt beter moeten opletten... Zoey rende naar de achterdeur (veilig het hol in). Ik riep hem terug, hij kwam wel, maar niet verder dan 2/3 van de afstand, toen kroop hij op de grond, oortjes plat, hele lijfje kwispelend: Hoef ik alsjeblieft niet verder?! Nu komt hij niet meer te dichtbij in ieder geval.

Ik heb een mand gekregen! Mocht 'm zelf uitzoeken! Maar toen ik stiekem toch op Murdoch zijn bed ging liggen, ging Murdoch in mijn mand...
Murdoch is mijn vriend, hij is wel heel groot maar hij speelt wel heel voorzichtig. Ik vind het wel eng als hij gaat grommen terwijl hij speelt.		Ik speel ook wel met Madonna, de kat. Maar waar is ze nou gebleven???

Als het niet regent (Zoey háát regen, net als Murdoch) gaat Zoey zondag weer een helf uurtje spelen op de puppen-speelgroep, goed voor zijn ontwikkeling.
Maandag weer de hulphond-training en zaterdag 14 mei OPEN DAG bij Stichting Hulphond in Valthermond. Daar moeten wij natuurlijk aanwezig zijn ;-) Het duurt van 14-16 uur.

De volgende keer komen er misschien 2 Labradoodles bij de groep. Die zijn dan weer 7 weken, Zorba en Zoey 10 weken en Yuri 13 weken. Nu nog een heel verschil, maar later trekt dat wel weer een beetje glad. Even afwachten maar, of ze worden goedgekeurd. Er zijn in Brabant onlangs enkele nestjes gekeurd, Goldens en anders, maar geen hondje goed genoeg. Toch een behoorlijk strikte selectie en een tegenvaller voor Stichting Hulphond.
Soms geven fokkers weleens een pup kado, een mooi initiatief. De meeste komen uit een eigen fokprogramma of worden aangekocht.

En dan nog een week later gaan we een weekje op vakantie bij vrienden die in Zuid Frankrijk wonen. We logeren in hun Gîte d'etappe (vakantiehuisje) bij de boerderij. Zoey gaat mee - als we tenminste op tijd de Derogation ontvangen, een papier dat we nodig hebben om hem mee te kunnen nemen door Frankrijk. Hij is dan nog net geen 3 maanden, en kan nog niet tegen Rabiës worden ingeënt. Dan moet je zo'n derogation aanvragen bij een speciale organisatie in Frankrijk. Makkelijk hoor, één Europa - maar niet heus...
Murdoch blijft lekker thuis, gezellig bij zoon Dave (waar hij gek op is) en vriendin Suzan, die een week komen oppassen.

Lees hier verder: juni 2005.

Omhoog